Auto's| bladzijde 3 | (ga naar auto's bladzijde 1 of ga naar auto's bladzijde 2) |
De Britse firma Morgan bouwde sinds 1910 driewielers (volgens de verkeerswetten dus motorfietsen) maar begon in de jaren dertig ook auto's met vier wielen te bouwen. De firma bestaat nog steeds. De auto's worden nog altijd geheel met de hand gebouwd, tegenwoordig met motoren van Ford. Is ie niet mooi, dit exemplaar? Een woest schatje, zou ik zeggen, of zo. De motor (of het grootste deel ervan) hangt vóór de auto, wat een monsterachtige aanblik biedt, maar het autootje, met maar één wiel achter, kan waarschijnlijk door één mens met de achterkant van de grond worden getild. Dankzij dat lage gewicht is de auto, ondanks een kleine twee cilinder motor, bijzonder rap. Deze foto komt van Hyman Ltd.
Dit is een van de eerste Morgans met vier wielen. Deze foto komt van veilinghuis Bonhams.
Na de oorlog werden enkele kleine wijzigingen aangebracht in het ontwerp, het meest opvallend de radiateur, maar Morgan bouwt tot op heden auto's die uiterlijk sterk lijken op dit exemplaar. In 2016 bezocht ik met Laura de Morgan-fabriek in Malvern Link. Deze foto komt van Hyman Ltd.
Lancia is een Italiaans automerk dat sinds 1906 bestaat en tot 1969 onafhankelijk wist te blijven. Dit was de eerste auto met een zelfdragende carrosserie en de eerste auto met onafhankelijke voorwielophanging. Mooi lang en slank (nog meer zelfs met de kap omlaag), en mooie, vloeiende spatborden.
Dit model speelt een prominente rol in een stripalbum van Kuifje, De Zaak Zonnebloem, waarin een Italiaan de auto gebruikt om aan Kuifje en Haddock te "bewijzen dat de Italiaanse auto's en de Italiaanse chauffeurs de beste ter wereld zijn." Prachtige auto, van top tot teen, ontworpen door Pininfarina. Deze foto komt van veilinghuis Bonhams.
Maserati is een Italiaanse firma van maar liefst zes broers, die auto's bouwt sinds de jaren twintig. Dit is de enige Maserati met 16 cilinders. Wat een mooie, golvende lijnen in dit model, en wat een lange motorkap. Zagato is de naam van de carrosseriebouwer.
Zo simpel en zo fraai. Kort na de oorlog was vast niet een tijd voor allerlei overbodige franje... Het ontwerp van deze auto is van de hand van Pininfarina (ontwerper Battista Farina werd sinds zijn jeugd Pinin genoemd en heeft zijn bedrijf later zo genoemd).
Oei, wat laag, en wat klein. Fraai en simpel, een beetje zoals de Lancia Aurelia (maar slanker). Wonderlijk mooi. Zagato is de naam van de carrosseriebouwer.
Het merk Sunbeam bouwde van het begin van de twintigste eeuw tot in 1935 auto's in Wolverhampton, veelal grote, luxe concurrenten van Rolls-Royce en race-auto's. Deze auto is groot en luxe, maar ook relatief licht van gewicht. Het koetswerk is gebouwd volgens Weymann-licentie, leer over een houten frame gespannen om het gewicht zo laag mogelijk te houden. In de grote koffer achterop zitten vier kleine koffers boven elkaar. Deze foto komt van Black & White Cars, autoverkopers in Bournemouth.
Hupmobile was een Amerikaans automerk, opgericht door de broers Hupp in Detroit, dat auto's bouwde tussen 1909 en 1940. Ik vind deze auto wonderlijk onconventioneel vormgegeven, met die rare, hoge koplampen en dat bolle dak. De lak is een beetje afgebladderd, maar er is vast een enthousiaste verzamelaar die het wil herstellen. Let op de hoge radiateurdop en de houten spaakwielen. Deze foto komt van Hyman Ltd.
Invicta was een Brits automerk dat auto's bouwde tussen 1925 en 1935. Ik vind deze auto mooi, omdat ie zo laag bij de grond ligt en wel groot is maar niet echt groot lijkt. Ook de lange motorkap in de vorm van een puntdak vind ik fraai. Zie de constructie met twee driehoekjes waarmee de voorruit op de motorkap is bevestigd. Het gehele compartiment van de inzittenden kan als de auto zoals hier stilstaat, worden afgedekt met een doek, een zogeheten 'tonneau-cover.'
Stutz was een Amerikaans merk, dat tussen 1911 en 1935 exclusieve auto's bouwde. Ik vind deze auto onder meer mooi om de lage voorruit en zijruiten, en dat afgedekte reservewiel. Het ziet eruit als een grote maar toch snelle auto.
AC is een Brits automerk, dat in de Verenigde Staten roem heeft vergaard door de combinatie van een lichte Europese sportauto met een grote Amerikaanse motor, de AC Cobra. Ik vind de Cobra een prollerige auto, en hou van de simpliciteit van de lijnen van deze Aceca. Deze foto komt van Motorstorica, autoverkopers in Brescia, Italië.
Het merk Bristol bouwt vlakbij de stad Bristol sinds de tweede wereldoorlog auto's, tegenwoordig waarschijnlijk minder dan honderd per jaar. Bristol gelooft niet zo in moderne fratsen. Ik vind dit een prachtige auto, met een fraaie achterkant, naar een eigenzinnig ontwerp. Deze foto komt van ACCLC.
Zo'n auto zag ik in ongeveer 2001 geparkeerd staan op de Biltstraat in Utrecht. Ik had geen idee wat voor merk het was, en ik ben er wel vijf keer helemaal rondom gelopen. Nergens stond het. Het is een opvallende auto, met die spijltjes in de achterruit, die kleine achtervinnen, en een derde koplamp midden voorin, op de neus. Deze foto komt van de Bristol Owners Club.
Léon Bollée was uitvinder, en bouwde vanaf 1889 mechanische rekenmachines. Vanaf 1895 bouwde hij ook auto's, in Le Mans. Na zijn vroege dood in 1913 zette zijn weduwe zijn werk nog een aantal jaar voort. Deze auto heeft een prachtig ouderwetse uitstraling, mede dankzij de naam Double Diligence. Let op de knik in het dak, de vier zijruiten en niettemin maar twee deuren per zijkant, en het overhangende dak.
De Amerikaanse firma Brewster was aanvankelijk een carrosseriebouwer, maar heeft ook een aantal auto's gebouwd. Ze gingen ten onder in de jaren dertig. Ik had nog nooit van ze gehoord toen ik deze foto tegenkwam. Deze auto is hun eerste model, en heeft een schuivenmotor. Wat een mooie, ovale radiateur. En oh, al dat hout! Al die details, de olielampjes, die ene ruitewisser, de handvaten aan de achterdeuren, de spreekhoorn (onder het lampje achter de chauffeur), prachtig! Wat een compleet andere tijd...! Deze foto komt van Hyman Ltd.
Amilcar was een Frans merk dat tussen de beide wereldoorlogen kleine, lichte auto's bouwde. Let niet op de rommel. Gewoon instappen en wegrijden, zou ik zeggen. Let wel op de plek voor de passagier achterin, en op de in een punt toelopende achterkant ('boattail'). Duval is de naam van de carrosseriebouwer. Deze foto komt van Platinum Classic Motorcars.
Dit exemplaar ziet er zelfs nog fragieler uit. Wat mooi. Hout langs de zijkanten, en ook hier weer een boattail. Het ziet eruit als een achteruitkijkspiegel, die aan de voorruit is bevestigd, maar het stuur zit aan de rechterkant... La Phocéenne is misschien de naam van de carrosseriebouwer. Deze foto komt van Christoph Grohe, een verkoper van oude auto's in Zwitserland (let op de wijnranken op de achtergrond).
Riley is een oud Brits automerk. Ik vind dit verhaal dat ik in wikipedia vond fascinerend: Riley was aanvankelijk een fietsenfabriek. De zoon van de eigenaar was zestien jaar in 1898 en bouwde toen in het geheim (omdat vader dat zou afkeuren) eigenhandig een auto. Die auto werd vervolgens de eerste auto die in de straten van Coventry reed. Fantastisch, een tijd waarin iemand eigenhandig een hele auto kon bouwen... Een mooie, lage sportauto met een neerklapbare voorruit. Mooie kleuren ook.
Ik hou er erg van als de deur van een auto naar achteren opengaat. Verder vind ik dit een mooie auto dankzij dat derde zijruitje, de vorm van het dak en die ronde vorm achterop waar denkelijk het reservewiel achter zit. Deze foto komt van Vintage & Prestige, autoverkopers in Engeland.
Fiat is de grootste fabriek van Italië, gevestigd in Turijn. Zagato is de naam van de carrosseriebouwer. Een stoere auto, en toch elegant. Deze foto komt van Marreyt Classics, verkopers van oude auto's in België.
Renault is een Frans automerk, gevestigd in Parijs. In de jaren tien en twintig werd het Parijse straatbeeld voor een groot deel bepaald door deze en dergelijke auto's, die als taxi's werden gebruikt. Ik krijg een nostalgisch gevoel van dit model, en moet denken aan oude zwart-wit films. Merk op dat de radiateur bij deze auto niet vooraan staat, maar achter de motorkap, vlak vóór de voorruit dus (te herkennen aan de dop).
Vauxhall is tegenwoordig de naam waaronder Opels in het Verenigd Koninkrijk verkocht worden, maar vroeger was het een befaamd Brits merk. De auto's waren betrouwbaar en snel, en mede daardoor succesvol in races. Een Vauxhall was, zoals deze, te herkennen aan de holle gleuven links- en rechtbovenaan de motorkap. Ik vind dit model prachtig smal en statig. Grosvenor is de naam van de carrosseriebouwer. Ik heb deze foto gestolen van veilinghuis Bonhams.
terug naar bladzijde 1 met auto's
