Jaxon Faces The Jury
Vaak onbreekt het improvisatiealbums aan, laten we zeggen "melodie". Maar niet dit album. David Jacksons nieuwe album Jaxon Faces The Jury is vreemd en experimenteel, zoals een improvisatiealbum behoort te zijn, maar heeft ook aanstekelijke melodieën. Meteen vanaf het begin nodigen viool, accordeon en saxofoons ons uit tot wat een dans in een maïsveld in Louisiana lijkt. Het album heeft rustige, contemplatieve pianomomenten, maar ook krankzinnig kwellend saxofoongekrijs. Ik hoor fluiten, allerlei percussie en zo nu en dan een onverstaanbare stem. Het album klinkt alsof deze muzikanten al heel lang bij elkaar zijn.
Maar dat is niet zo. Volgens het boekje bij de cd is het Noorse trio Le Jury meer dan tien jaar bij elkaar, maar schijnbaar hadden zij nog niet eerder met David Jackson gespeeld. En het album is gemaakt van opnamen tijdens een jam sessie die niet langer dan een dag heeft geduurd (3 oktober 2002 in Bergen om precies te zijn). Behalve natuurlijk saxofonist David Jackson zelf, klinkt vooral de violist Ricardo Odriozola mij als een ervaren violist in de oren, een meester in subtiliteiten.
Het is moeilijk voor te stellen dat zo weinig muzikanten zo'n rijk web van geluid weten te produceren, in iets minder dan 52 minuten. Ik hoor veel meer instrumenten dan muzikanten op het album. De opname en edit van het album klinken zeer professioneel. Het zou mij niks verbazen als er enkele overdubs in de studio waren gedaan na de opnames, maar ik weet het niet zeker. Elk van de instrumenten is goed te horen, en hoewel sommige stukken meer dan 13 minuten duren, zijn andere stukken niet meer dan 40 seconden lang.
Soms, wanneer de muziek dreigt te verzanden of bijna filmmuziek wordt, is er een mompelende stem te horen, of gaat de accordeonist uit z'n dak, of klinkt er een soort sirene, wat weer pakkende, jazz-achtige muziek inleidt. Sommige andere stukken klinken alsof ze in een jazz-club in Parijs worden gespeeld om een uur of vier 's nachts. Het album is een bijna constante balans tussen twijfel en vastberadenheid, tussen ingetogen en dramatisch. Ik denk wel dat de muzikanten enkele basale afspraken hebben gemaakt voordat ze een bepaald stuk begonnen te spelen, omdat het vaak meer jazzy, bluesy of rock klinkt dan een "gewoon" improvisatiealbum. Maar misschien komt dat ook wel door de indrukwekkende ervaring die elk van de muzikanten heeft, met name in improvisatie.
Het is een plezier om deze vier getalenteerde muzikanten samen te horen spelen. Met mijn ogen dicht zie ik ze voor me op een podium staan. Oh, als dat toch eens werkelijkheid kon worden...! Het album Jaxon Faces The Jury kan worden besteld via David Jackson's website.
